Simone Akkerman

Mijn eerste herinneringen aan ‘taal’ gaan terug naar mijn vierde jaar. Het was zo’n donkere wintermiddag, mijn vader las voor. Hij had een warme stem en ik kon uren naar hem luisteren. Wanneer een verhaal uit was, vroeg ik om nog één en nog één. Mijn fantasie kreeg de vrije loop.  ’s Avonds in bed verzon ik mijn eigen verhaaltjes.

Al vroeg ging ik lezen en voorlezen. Dat doe ik nog steeds. Er is in de literatuur nog zoveel moois te ontdekken. Dit kunnen verhalen zijn of gedichten; het zijn in ieder geval mooie woorden.